میررضایی یک نظامی برجسته، باتدبیر و استعداد بالای نظامی بود
مدیریّت، خواه به مفهوم خاص- مدیریّت سازمانها و نهادها- و خواه به مفهوم عام آن- گرداندن و اداره کردن در هر سطح و هر مجموعهای - یک اصل ضروری و اجتنابناپذیر برای ادامه حیات بشر به شمار میآید. (ابن بابويه، محمدبنعلى، عیون أخبار الرضا، ج2، ص101، باب34).سرنوشت یک مجموعه، به مدیریّت و اداره کردن آن مجموعه بستگی دارد. مدیریّت درست، بخشی از کارکرد عقلانیّت و خردورزی است و به دیگر سخن، عقل پایه و اساس مدیریّت است. تدبیر و برنامه ریزی درست در امور مختلف از مواردی است که عقل آن را لازم می داند و معصومین (علیهم السّلام) به این مطلب سفارش و تأکید نموده اند. أمیرالمؤمنین (علیه السّلام) فرموده است:
أَدَلُّ شَيْءٍ عَلَى غَزَارَةِ الْعَقْلِ حُسْنُ التَّدْبِيرِ ( تصنيف غررالحكم و دررالكلم، ص354، ح8080).
«بهترین دلیل بر بسیاری عقل، حسن تدبیر است»
یک فرمانده نظامی نیز در حیطه مدیریت خود، مدیریت میدان عملیات را بر عهده دارد. نقش کلیدی و اصلی چه در عرصه استراتژی و چه در عرصه تاکتیک با فرمانده نظامی است. یک فرمانده نظامی به طور قطع می بایست به کلیه مواضع اشراف کامل داشته باشد. حوزه مدیریت خود را به خوبی بشناسد، باکی از دشمن نداشته باشد و جسور و شجاع باشد و در عین حال بهترین موضع را در برابر دشمن اتخاذ نماید. سردار میررضایی از جمله فرماندهانی بود که در تدبیر نظامی نمونه بود.
بهار سال ۶۷ در منطقه گمو و گرده رش در شمال عراق بودیم بنده در گردان ادوات به فرماندهی اسکندری مشغول خدمت بودم با شرایط پیش آمده در جنگ بطور ناگهانی دستور عقب نشینی به گردان ها و یگانهای مستقرداده شد و به همین علت شبانه از منطقه خارج شده و در اطراف بانه استقرار پیدا کردیم. فردای استقرار مطلع شدیم نیروهای ارتش از دره شیلر عقب نشینی کرده اند. گردانهای عملیاتی لشکر ۵۷ جهت جلوگیری از پیشروی دشمن به دره شیلر اعزام شدند، گردان ابوذر، گردان انبیاء (ع) و اگر اشتباه نکنم گردان رزمندگان شهر درود که اسمش یادم نیست برای باز پس گیری وعملیات شبانه حرکت کردند. با وجود عدم شناسایی قبلی منطقه، گردان انبیاء (ع) به فرماندهی سردار رشید «سبزخدا دریکوند» تا نزدیکترین نقطه به دشمن پیش رفت و منتظر استقرار دو گردان دیگر برای عملیات شده بود. اما متاسفانه دشمن از حضور دو گردان دیگر مطلع شده بود و اجازه نزدیک شدن آنها را به خط اصلی نمی داد و قبل از رسیدن دچار تلفات شدند. «سبزخدا دریکوند» و گردانش که بسیار به دشمن نزدیک بودند تا صبح صبر کرد اما از درگیری با دشمن خود داری کردند زیرا فرمانده می دانست بعلت عدم الحاق دیگر گردانها، در صورت درگیری با دشمن نتیجه مطلوب بدست نمی آید و این از خصوصیات برجسته یک نظامی با تدبیر است که از جان رزمندگان تحت امرش به خوبی و به موقع محافظت نماید که سردار «سبزخدا دریکوند» از این استعداد بالا برخوردار بود.
راوی: برادر رزمنده سید وهاب بنی فاطمی