معصومین (ع) به عنوان الگو و سرمشق مسلمانان و تمام مردم، رفتارهای پسندیده ای با مردمان داشته و نسبت به این امر سفارش نموده اند. توجه به خواسته های مردم و زیردستان؛ در سیره معصومین (ع) موج می زند. کسانی که در راه خدمت به مردم هستند، باید مزین به رفتارهای شایسته باشند. «میررضایی» به عنوان یکی از عاشقان اهل بیت (ع) سعی و تلاش می نمود تا می تواند به خواسته های نیروهایش جامه عمل بپوشاند و همواره با کمال تواضع و احترام با آنان برخورد می کرد.

امام رضا (ع) می فرماید:

التَّوَاضُعُ أَنْ تُعْطِيَ النَّاسَ مَا تُحِبُّ أَنْ تُعْطَاهُ‏. (کافی: ج2، ص124)

تواضع اينست كه بمردم دهى آنچه را ميخواهى بتو دهند (با آنها چنان رفتار كنى كه ميخواهى با تو رفتار كنند).

در سال 1366 در منطقه‌ی کردستان که قرارگاه لشگر 57 حضرت ابوالفضل (ع)  بود، ایشان فرمانده گردان خط شکن انبیاء (ع) بودند. گردانی که حماسه آفرین بود و دشمن بعثی را متلاشی و تار و مار و منطقه‌ را از لوث وجود آنان؛ پاک سازی می‌کرد و به عقب می راند. لشگر 57 حضرت ابوالفضل (ع) از نیروهای رشید و فرماندهان با تجربه برخودار بود. «شهید مصطفی میررضایی» یکی از آن فرماندهان با شخصیت، ارزشمند و الگو در کنار رزمندگان و دلیر مردان لرستان بود. یکی از بسیجیان به یکی از افراد تدارکات مراجعه می‌کند که لباسهایی که در تن دارد بسیار تنگ و نامناسب است، این تدارکات در داخل کانکس دور از مقر بود. این بسیجی آن موقع که وارد می‌شود مسئول تدارکات از او سوال می کند برای چه آمدی؟ بسیجی می‌گوید: لباسی که برای من آورده‌اند کوتاه است؛ می‌خواهم آن را پس دهم و لباسی که به اندازه‌ خودم باشد بگیرم. رئیس تدارکات یک طوری با شدت با این بسیجی برخورد و رفتار می‌کند که این شخص بسیجی می‌گوید: ای کاش به جبهه نمی آمدم. «سردار میررضایی» در این حین به آنجا می‌آید؛ برای سرکشی. از بسیجی می‌پرسد برای چه اینجایی؟ داستان را برایش تعریف می‌کند. بعد از شنیدن صحبت های بسیجی، «میررضایی» به مسئول تدارکات می‌گوید: بیا بیرون و این بسیجی را به داخل کانکس می‌فرستد و می‌گوید: هر لباسی که باب دلت است انتخاب کن و این نمونه‌ای از رفتار سردار بود.

راوی: جبار دریکوند