فرزندی تقدیم انقلاب و نظام نمودند که به معنی واقعی کلمه ذوب در ولایت بود

حاج پنجعلی بهاروند بزرگ مردی از طایفه محترم بهاروند بود که در کنار همسر مکرمه‌اش، در سایه تربیت نبوی، علوی و فاطمی فرزندی دلیر و بصیر و رشید تربیت نمود. پسری پاك و خوش سيما كه نامش را مهدی گذاشتند. مهدی از همان كودكی دارای اخلاقی ستوده بود. او از همان کودکی ادب و نزاکت را معنی می‌کرد و با شيرين زبانی‌هايش، در دل همه جا باز می‌کرد. مهدی شغل شریف و مقدس معلمی را پیشه خود ساخت.

بسان دیگر معلمین و اساتید ارجمند؛ به زیبایی به این حقیقت رسیده بود که تعلیم و تعلم از شئون الهی است، فرهنگ جامعه را در سطح فردی و اجتماعی رشد می دهد و انسانها را به سوی کمال و پیشرفت سوق می دهد و عشق و ایمان را بر لوح جان و ضمیر پاک بشریت ثبت می کند و آنان را به معبود حقیقی رهنمون می سازد.

اما او به دنبال گم شده اش یعنی حقیقتی بالاتر می گشت. همان حقیقتی که امام صادق (ع) در باره آن می فرماید:

بالاتر از هر نیکی، نیکی برتری است تا این که شخص در راه خدا کشته شود. پس هنگامی که در راه خداوند- عزّوجلّ- کشته شد، نیکوکاری ای بالاتر از آن نیست.

شهید مهدی بهاروند با درک مقام والای معلمی، در گامی بالاتر و والاتر نیکی برتر که همان شهادت در مسیر الهی است را نیز با عمق جان و دل درک کرده بود و از عمق وجود خویش طالب شهادت شد. شهید مهدی بهاروند، طوق عبودیت و بندگی را به گردن آویخت، اما به مانند و در مسیر دیگر شهدا تنها به دنبال سلوک شخصی نبودند، او نمی خواست بشریت در پرده حجاب و غافل از حقایق باشند، لذا بلا و ابتلای الهی را نیز با جان و دل خرید و هم خود و هم عزیزانش را به رنج انداخت تا هم خود را به مقصد برساند و هم مردم را به سرمنزل مقصود برساند و حقایق را برای همگان اِثاره و آشکار کند.

و این حقیقت همانطور که در وصیت نامه شهید آمده به او الهام شده بود. در بخشی از وصیت نامه اش آمده است: «این بار به من الهام شده است که آخرین بار است که به جبهه می‌روم و به زودی سرورم حسین (ع) را زیارت خواهم کرد».

این پدر و مادر آسمانی فرزندی تقدیم انقلاب نمودند که به معنی واقعی کلمه ذوب در ولایت بود، در بخشی از وصیت نامه اش آمده است: «ای امام عزیز حاضرم در آسیاب خردم کنند و در تنور بسوزانندم ولی تو کوچکترین ناراحتی نداشته باشی».

فرزندی در این خانواده آسمانی رشد یافت که نسبت به ارزش‌های دینی و ناموس این مملکت غیرت داشت. در بخشی دیگر از وصیتش آمده است: «خواهرم عظمت زن به حجاب است و ذلت و خواری او به بی حجابی اوست. پس حجابت را همانند پتکی بر پیکر دشمنان اسلام بزن».

فرزندی را پرورش دادند که نسبت به تعلیم و تربیت جامعه اهمیت فراوانی قائل بود، در وصیت خود می‌نویسد: «معلمين عزيز سعی نمائید دانش آموزان را علاوه بر بالا بردن سطح علم و آگاهی در جهت عبوديت خدا آنها را سوق دهيد و در كلاس بی تفاوت به مسائل اسلام و انقلاب نباشید كه اين دردی است خانمان سوز و دانش آموزان عزيز سنگر علم و دانش و تقوی را حفظ كنيد و قدر آن را بدانید و خود را برای اسلام پرورش دهيد كه مقدرات كشور در آينده در دست شما خواهد بود».

ان شاء الله که جامعه دینی و اسلامی ما و آموزش و پرورش، قدر و منزلت شهدای والامقام و معلمین زحمت کش جامعه را هرچه بیشتر درک کند که اگر این عزیزان نبودند هرگز شاهد امنیت و رشد و شکوفایی در سطح فردی و اجتماعی در جامعه نبودیم.

به روح شهدا، پدران و مادران سفر کرده شهدا، بالاخص روح پاک پدر ارجمند شهید مهدی بهاروند حاج پنجعلی بهاروند و فرزند بهشتی اش درود می فرستیم.

نثار روح پاکشان، "سوره حمد و سه بار سوره اخلاص" را با عمق وجودمان به این عزیزان هدیه نماییم که به طور حتم در پیشگاه خدا و فرزند شهیدش بی پاسخ نخواهد ماند.

حجت الاسلام روح الله دریکوند فعال فرهنگی_ اجتماعی