شهید گرانقدر جاویدالاثر نصیر میردریکوند از دلاور مردان ارتش سرافراز جمهوری اسلامی، در حمله سراسری بعثی‌ها‌ی عراق به منطقه عمومی مهران بر اثر اصابت ترکش خمپاره به فیض شهادت نائل آمد.یکی از اقداماتی که مایه مباهات خواهد بود، جمع آوری اسامی شهدای هر رشته مرتبط با خود، علی الخصوص شهدای فوتبالیست است. آن هم با توجه به گستردگی و جایگاه ویژه ای که رشته فوتبال در کشور دارد و اینکه شهدای بیشتری را نسبت به سایر رشته ها دارند.
همچنین تجلیل از پیشکسوتان این عرصه (فوتبال و دیگر ورزش ها) و حمایت و دعوت از این جوانان ارزشی و ورزشی و برگزاری یک یادواره در شان این دلاور مردان، پهلوانان و ورزشکاران با حضور پیشکسوتان که این مهم در راستای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و تشویق و ترغیب نسل جوان به سمت ورزش خواهد بود، امیدواریم به زودی این اتفاق مبارک رخ دهد. تا همواره یاد و خاطره شهدای فوتبالیست مورد افتخار و تکریم جامعه فوتبال قرار بگیرد.

ان شاء الله نسبت به شناختن هرچه بیشتر این عزیزان و در راستای قدردانی از خانواده محترم شهدا قدم کوچکی برداشته شود. 

ما سینه زدیم، بی‌صدا باریدند
از هر چه که دم زدیم، آنها دیدند
ما مدعیانِ صفِ اول بودیم
از آخر مجلس شهدا را چیدند.
 
شهید نصیر میردریکوند در تاریخ ۱۳۴۶/۶/٢٨ به عنوان اولین فرزند خانواده حاج عبدالعلی در ماسور متولد شد، وی دوران کودکی و نوجوانی خود را در کنار خانواده سپری کرد و ضمن اشتغال به تحصیل در همه امور عصای دست پدر بود و در کار کشاورزی و رانندگی ایشان را همراهی می کرد. شهید نصیر میردریکوند احترام به پدر و مادرش را سرلوحه کار خود قرار داده و اعتقادش بر این بود که احترام به والدین از مهمترین واجبات است، او علاوه بر کمک به خانواده ورزشکار هم بود و عضو تیم فوتبال منطقه ماسور بود و همه ی دوستانش از روحیه و اخلاق ورزشی او تعریف می کردند، او همیشه خانواده و دوستانش را تشویق به کمک به همنوعان خود و اخلاق مداری و درس خواندن می کرد. نصیر بعد از سپری کردن دوره راهنمایی بصورت داوطلب به عضویت بسیج سپاه درآمد و بعد از مدتی به خدمت مقدس سربازی اعزام گردید. دوره آموزشی وی در نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران و در پادگان آموزشی دوکوهه به پایان رسید و پس از اتمام دوره آموزشی به تیپ۴ لشکر۲۱ حمزه سیدالشهداء تبریز که آن زمان در منطقه موسیان مستقر بود اعزام گردید و در آنجا دوشادوش دیگر همرزمانش به دفاع از میهن و ناموس و وطنش مشغول گردید. وی در حمله سراسری عراق به منطقه عمومی مهران در تاریخ ۶۷/۴/٢١ در حال نبرد با دشمن متجاوز جاویدالاثر و به درجه رفیع شهادت نائل گردید.او در آخرین نامه ای که به خانواده خود نوشت از پدر و مادر خود به نیکی یاد کرده بود و از زحمات آنها بسیار تشکر کرده بود، پدرش جواب نامه وی را نوشت و ارسال کرد ولی نامه هیچگاه بدست ایشان نرسید چرا که ارسال نامه با شروع درگیری شدید بین نیروهای ایران و عراق مقارن گردید و ایشان نیز در همان منطقه جاویدالاثر گردیدند.

دید در معرض تهدید دل و دینش را
رفت با مرگ خود احیا کند دینش را
رفت و حتی کسی از جبهه نیاورد به شهر
چفیه و قمقمه اش،کوله و پوتینش را

سلامتی جوانان و پیشکسوتان عرصه ورزش و نثار روح پاک شهدای ورزشی، شهدای فوتبالیست و شهید گرانقدر فوتبالیست نصیر میردریکوند صلوات
روحش شاد و یادش گرامی.